Terug in Smurfenland

Goede morgen vanuit een druilerig en koud Nederland.
We zijn nu weer een week in Nederland en nog volop in de acclimatisatiefase. Het onthaal op het vliegveld was erg “warm” en het was ook super om moeders, vaders, broertjes, zusje en vrienden weer in de armen te sluiten na 14 maanden. Deze eerste dagen hebben we een beetje in een roes geleefd en bijgepraat met iedereen tijdens het zeer geslaagde welkomstfeestje van afgelopen zaterdag. Maar op de maandagmorgen ging iedereen weer naar school/ werk, ons onwennig achterlatend……
Goed te zien dat alles hier gewoon is doorgegaan in de periode dat we in Afrika zaten. Het valt echter de eerst week niet altijd mee om het Nederlandse leven weer op te pakken. Van allerlei zaken die geregeld moeten worden en dingen die hier weer belangrijk zijn: verzekeringen, Smurfen- ruilacties, verhuizen terug naar Amsterdam, hagel- en wind trotseren, finale van Idols en zo kunnen we nog wel een tijdje doorgaan. Dingen die in Zuid Afrika en Kenia totaal niet belangrijk zijn, zijn hier weer aan de orde van de dag. Gelukkig hebben we nog even de tijd om alles te laten bezinken en onze gedachten naar Afrika te laten afdwalen; de komende dagen gaan we allebei nog niet aan het werk en gaan we ons de tijd gunnen om weer in te burgeren in Holland.

Daarnaast zijn we ook, samen met Esther en Mirjam, bezig de organisatie van Umoja Wetu Children’s Project vorm te geven: het oprichten van een Nederlandse Stichting voor dit project, zoeken van sponsoren, opzetten van een website (komt eraan) en contacten onderhouden met Kenia. Vanuit Kenia worden we op de hoogte gehouden over de vorderingen van het projecten; alle kinderen zijn gezond en het loopt eigenlijk allemaal op rolletjes (en dat ondanks alle politieke onrust van de afgelopen tijd). Ook in CRC is alles weer tot rust gekomen en kunnen de kinderen de draad van het dagelijkse leven weer op gaan pakken.
Ook in Sizanani gaat alles zijn gangetjes, in positieve zin. Het Recreatiepark draait op volle toeren: in december en januari was het verschillende weekenden volgeboekt door de lokale bevolking, wat een aardige cent heeft opgeleverd. Dit is ten goede komen aan de verdere opbouw van het recreatiepark en de Home (en natuurlijk de kinderen). Daarnaast is ook het hydrotherapie programma weer gestart en de kinderen hebben een hoop plezier in het water.
Er is afgelopen week gestart met een therapeutisch programma voor alle kinderen in de Home en daarnaast zijn er 3 Nederlandse therapeuten die ons werk een zeer goed vervolg aan het geven zijn; Charissa werkt er nu als fysiotherapeut en Nico en Mirte als psychomotorisch therapeuten. Ze doen zeer goed werk, zoals we hebben gezien de afgelopen periode. Als er mensen zijn die de vorderingen in Zuid Afrika willen volgen, kijk even op www.mirtenico.waarbenjij.nu

Om onze verhalenreeks af te sluiten, willen we even eindigen met een aantal “wist u datjes” (gestolen van de site van Jan en Vera…. sorry en dank daarvoor ;)). Wist- U- dat:
- we het afgelopen jaar 8 verschillende telefoonnummers hebben gehad
- onze paspoorten nu vol staan met allerlei visa
- we voet hebben gezet in 13 verschillende Afrikaanse landen
- deze landen Zuid Afrika, Swaziland, Namibië, Botswana, Zimbabwe, Zambia, Mozambique, Oeganda, Kenia, Malawi, Tanzania, Lesotho & Zanzibar zijn
- we 40 keer onze tent hebben opgezet en afgebroken in deze veertien maanden
- we verliefd zijn geworden op Afrika
- er ook verschillende Afrikanen verliefd zijn geworden op Anne en graag met haar mee willen naar Nederland
- ook Rob zijn huwelijksaanzoek heeft gehad
- we allebei deze aanzoeken maar af hebben geslagen en met elkaar zijn getrouwd in Sizanani
- dit moest van de lokale nonnen, omdat we anders niet bij elkaar mochten slapen
- ons huwelijk weer is ontbonden
- we alle mogelijkheden van transport hebben benut, variërend van paarden tot vliegtuigen en raftvlot tot stoomboot
- het raftvlot Anne niet zo goed is bevallen
- Rob niet zo’n fan was van zijn paard
- wij daarom allebei een mooi souvenir (lees: litteken) meenemen van ons avontuur
- we al 50 berichten op de site hebben gezet
- dit de 51e is
- en tevens ook de laatste….
- wij jullie allemaal willen bedanken voor de sponsoringen, het medeleven en alle leuke reacties op onze website!!

Veel liefs en tot snel!
Anne en Rob