Pasen en andere verhalen

Hey hey,

Na verschillende verzoeken bij deze weer eens een berichtje uit Bronkhorstspruit. Op dit moment zitten we hier in Afrika ook in de Paassfeer en hebben een leuk paasweekend achter de rug. Gisteren hebben we lekker rustig aan gedaan en een beetje gesport (Tennis en voetbal). Vandaag zijn we weer hard aan het werk gegaan en hebben we met de kinderen leuke activiteiten gedaan.We hebben vanochtend zo’n 60 chocolade eieren en haasjes (gekocht van sponsorgeld, bedankt daarvoor namens de kinderen!) verstopt en samen met de kinderen gezocht. ’s Middags hebben we met de meer onafhankelijke kinderen de film Madagascar gekeken. Al met al een zeer geslaagde dag en we hebben de kinderen op deze manier toch een beetje een Paasgevoel kunnen geven. Natuurlijk hebben we ook de medewerkers niet vergeten; ook hen hebben we verwend met lekker chocolade paaseitjes. Het is goed te merken dat ze hier deze luxe niet gewend zijn aangezien ze bijna “vechten” om deze lekkernijen. Het is alleen heel zuur dat deze medewerkers waarschijnlijk de chocolade van de zeer ernstige gehandicapte kinderen toeeigenen en mee naar huis nemen. Zo zie je maar weer wat (relatieve) armoede met je kan doen....stelen van kinderen. Maar het schijnt de normaalste zaak van de wereld te zijn hier dat personeel de weinige verwenningen die deze kinderen krijgen, meenemen. Erg frustrerend, maar je doet er helaas niets aan (omdat je niet kunt bewijzen wie het nu uiteindelijk ingepikt heeft). Maar goed, ondanks de gierigheid van de staf hier toch een geslaagde dag.....

Verder gaat alles hier zijn gangetje en hebben we de afgelopen week weer volop gebruik kunnen maken van het zwembad om therapieen te geven. Na een dipje van een week was het afgelopen week weer uitstekend weer met een lekker zonnetje. Je kunt wel goed merken dat we hier langzaamaan richting de winter gaan; het wordt kouder (vooral ’s nachts) en het duurt veel langer voordat de temperatuur “op peil” is. Maar je hoort ons niet klagen hoor.....20-25 graden is nog altijd zeer aangenaam. Verder gaan de therapieen hier gewoon door en voelen we ons al helemaal ingeburgerd in Sizanani Village. Afgelopen week hebben we te horen gekregen dat het Home 3 maanden langer open blijft; dat betekent dat de kinderen die hier nu wonen ook blijven en dat er de komende drie maanden gekeken gaat worden wie en hoe het verder gerund gaat worden. De komende maanden blijft het dus nog onder supervisie van een kerkelijke organisatie hier. Ook voor ons wel lekker nu we weten dat de toekomst er wat rooskleuriger uitziet en dat de rust binnen de Home weer langzaam aan terugkeert. We merken wel dat dit ook overslaat op het personeel; ze staan open voor tips van ons en beginnen ons zelfs soms om advies te vragen ;).....we merken allebei dat het voor ons ook wel motiverend werkt nu ze wat van ons willen aannemen en dat ze wat meer open staan voor samenwerken. De komende weken gaan we allebei een inservice training (deel van een uitgebreidere training) geven aan de Child Care Workers (personen die met de kinderen op de Units werken). Anne gaat de training geven over pathologie van neurologische stoornissen (Cerebrale Parese, Hydrocephalus, Microcephalus, etc) en stretching/ massage. Rob gaat wat vertellen over het hebben van een verstandelijke handicap en wat dit inhoudt voor de benadering van de kinderen (aanbieden van activiteiten op niveau van de kinderen en wat daarbij komt kijken). Beide trainingen zullen bestaan uit een informatief deel (theorie) in de morgen en een praktisch deel in de middag.

Maar voordat we deze trainingen gaan geven, gaan we eerst nog een paar daagjes naar Mozambique. We hebben afgelopen vrijdag (goede vrijdag) en vandaag gewerkt om een aantal verlofdagen op te sparen. We zullen komende woensdagavond vertrekken richting Maputo (hoofdstad van Mozambique voor de niet- intimi) en 5 daagjes in en rondom deze stad verblijven. Schijnt een heel relaxed en mooi land te zijn met vriendelijke mensen; verder hebben ze er parelwitte stranden en azuurblauwe zee, dus we gaan er lekker van genieten. We brengen jullie natuurlijk op de hoogte als we terug zijn (volgende week dinsdag) hoe het is geweest!

We gaan deze 2e paasdag gedag zeggen en ons bedje opzoeken......
Tot de volgende keer maar weer!

Groetjes en veel liefs,
Rob & Anne

Ps: Afgelopen week is er een nieuwe telg geboren in Sizanani Village. Dinsdag hebben Dick & Julie (twee vrijwilligers uit Nederland en Amerika) een zoontje gekregen, Alexander. Gezond en wel!! Dus afgelopen week flink feest geweest hier!

Ps: Als jullie ons nog willen bellen....Het volgende nummer is maar 4 cent per minuut (belgigant).
0900 9822 en daarna 0027139326679!