Cape Town en Bronkhorstspruit

We zijn weer ‘thuis’ na een mooie vakantie in Kaapstad. Bedankt voor alle berichtjes iig op ons vorig berichtje.
Met wij bedoelen ze ook ons, Carel en Nel, voor de niet intimi de ouders van Anne. Na veel voorbereidingen en gebel heen en weer zijn we dan eindelijk op 3 mei naar Johannesburg gevlogen waar we de volgende morgen Anne en Rob weer hebben ontmoet. Het is na 4 maanden weer heerlijk om ze vast te kunnen houden en het is ook zo weer heel vertrouwd en gewoon. We zijn meteen doorgevlogen naar Kaapstad, waar we in een superdelux appartement gelogeerd hebben op de 13de verdieping met een grandioos uitzicht over Kaapstad en de Tafelberg. Deze hebben we dan ook maar meteen beklommen (gestart bij Kirstenbosch botanische tuin), (ok moi)wat nog niet echt mee viel, maar wat zeker de moeite waard was.( en dan te bedenken dat er ook een kabelbaan naar boven gaat!!!) Robbeneiland en het museum van de Sixt district zijn ook heel indrukwekkend om een beetje te beseffen wat de apartheid allemaal teweeg heeft gebracht.Verder is Cape Town een prachtige stad met veel moderne winkels en gebouwen met een swingende sfeer met veel verschillende culturen. Zelf zijn we naar een optreden geweest van een Afrikaanse band in een restaurant (Mama Africa), dat was swingen!! (Rob waagde zich zelfs aan de djembee)
Na 4 nachten stad hebben we een auto gehuurd en zijn de Peninsula (schiereiland) gaan verkennen. Via een prachtige route langs de kust (Chapman’s Peak en Kommetjie) zijn we in Scarborough beland. Vandaar hebben we een dagtocht gemaakt naar Kaap de Goede Hoop met het beroemde Cape Point, het zuidwestelijkste puntje van Afrika. Niet gek dat daar veel schepen vergaan zijn als je de woeste en winderige kust ziet en voelt. We zagen daar ook onze eerste wilde dieren zoals bavianen, struisvogels, blesbokken. Na een paar avondjes hartenjagen vertrokken we ’s morgens naar Boulders Beach, waar een hele kolonie Afrikaanse pinguins leeft en nestelt.Een grappig gezicht om honderden pinguins te zien rondwaggelen en in zee te zien duiken. Vooral Anne kon er geen genoeg van krijgen. We hebben overnacht in een backpackers in Stellenbosch, een universiteitsstad midden in de wine-lands, met prachtige witte Kaaps-Hollandse huizen. Omdat we zo goedkoop hebben overnacht, konden we natuurlijk wel chique uit eten, in een verbouwde boerderij, maar liefs 60 euro voor 4 personen inclusief heerlijke wijnen. Het eten in Zuid-Afrika is trouwens heerlijk, zeker voor vlees en vis liefhebbers.
By the way: Al die tijd hebben we prachtig weer gehad, volop zon en een heerlijke temperatuur. Jammer dat het ’s avonds zo vroeg donker is, ongeveer 18.00 uur, het koelt dan ook meteen flink af.
De laatste dagen hebben we een stuk van de four passes-route en de Route 62 gereden ( Naar een voorbeeld van de Route 66). Een weg, midden door de vlaktes van de Little Karoo met aan weerzijde grote bergketens. Als laatste zij we naar een natuurpark geweest vlakbij de kust, De Hoop Nature reserve, waar zandduinen zijn, natuurlijk een stuk minder mooi dan in Namibie, maar toch... Jammer genoeg zagen we de bergzebra’s daar niet, maar wel de elandantilope en verschillende vogels zoals kraanvogel, ijsvogel, enz.enz. De laatste overnachting was in een B&B, een prachtig huis in Victoriaanse stijl, door de gastvrouw van binnen en van buiten helemaal ingericht met allerlei antiquiteiten en nostalgische voorwerpen, o.a. hemelbedden, koperen kranen, lampetkannen enzenz... Een heel contrast met de sloppenwijken die we zagen op weg naar het vliegveld in Kaapstad. Dan word je wel geconfronteerd met armoede.Onvoorstelbaar hoe ze daar kunnen wonen. Heel opvallend is ook dat er langs alle wegen heel veel mensen lopen, omdat ze geen eigen vervoer hebben. Daarom is het ook gevaarlijk om in het donker te rijden.
Het is zo’n 2 uur vliegen naar Johannesburg, dan zit je ook weer meteen 1500 km noordelijker en konden we na het huren van een auto eindelijk op weg naar Bronkhorstspruit. Daar kwamen we uiteindelijk voor, om te zien waar Anne en Rob wonen en werken. Bronkhorstspruit zelf is een dorp net zo groot als Asten, met allerlei winkels en je kunt uit eten gaan, bijvoorbeeld naar de Stoep (een soort stamrestaurant van vrijwilligers bij Sizanani) Sizanani Village ligt 5km verder en is een heel verzorgd geheel. Het bestaat uit verschillende takken, zoals de Home, waar Anne en Rob werken, een weeshuis, een aidskliniek, een blijf van mijn lijf huis, een schooltje, een grote kerk en een conferentiecentrum.We hebben de 3 units van de Home bezocht en met alle kinderen kenis gemaakt, voor zover dat gaat. De meeste zijn zwaar gehandicapt geestelijk en lichamelijk. Het is heel mooi om te zien hoe Anne en Rob met ze omgaan tijdens hun therapien, je kunt zien dat de kinderen ervan genieten. Wij zij heel trots op ze, dat ze dat toch maar mooi allemaal doen, met veel plezier, en respect voor de kinderen.
In het recreatiepark heeft Carel samen met Oupa, de tuinman, een vervuild bassin schoongemaakt, waar eventueel ook nog een zwembad gemaakt kan worden. Verder laten ze een vervuilde poel leeglopen, zodat daar eventueel een sportveld kan komen. Oupa had tijdens de werkzaamheden zijn vinger flink gestoten, dus Rob is de volgende dag met hem naar het ziekenhuis gegaan voor foto’s, bleek gelukkig alleen maar een flinke bloeduitstorting.
Het recreatiepark ziet er trouwens weer prachtig uit, na alle inspanningen van de vrijwilligers. COMPLIMENTEN!!!!
Vanavond eten we samen met Zsoka en Summit, na een potje tennis en voor de meiden American Idols. En morgen gaan we op zoek naar het ECHTE WILD, the big 5!!!
Jullie horen daarna weer meer. Allemaal veel liefs van Anne, Rob, Carel en Nel

Ps: We hebben dolfijnen gezien!!!En meteen een stuk of 70!! Dus meteen maar een andere deal gesloten....we verlaten Afrika niet voordat we leeuwen hebben gezien!!