Zon, sneeuw en vriendelijke mensen
Door: Rob en Anne
Blijf op de hoogte en volg Rob en Anne
15 November 2011 | Turkije, Mardin
Lieve mensen,
Het is alweer een tijdje geleden dat we een berichtje hebben gepost. We zijn dan ook heel erg druk geweest met heerlijk vakantie vieren. De vorige keer zijn we geëindigd bij George’s House, waar we 3 dagen lang hebben gewandeld langs de Middellandse Zee en ons hebben laten verwennen met lekker eten. En met dat lekkere eten zijn we de afgelopen twee weken gewoon doorgegaan; wat is de Turkse keuken lekker! Overal kun je natuurlijk de verschillende soorten Kebab vinden, maar daarnaast hebben ze nog duizenden andere lekkere gerechten, variërend van gevulde aubergines tot Turkse Pizza’s (Pides).
Nadat we zijn vertrokken vanuit George’s House, hebben we nog een weekje aan de Middellandse Zee vertoefd. We zijn voor een paar dagen neergestreken in Ka, een leuk havenstadje waar je heerlijk kunt slenteren en de zonsondergang kunt bekijken met een glaasje bier of lokale Raki. Van hieruit zijn we een dag weggeweest met een boot op het water en hebben we de kustlijn gevolgd en nog lekker kunnen zwemmen. Schitterende kustlijn, met verschillende eilandjes in het water en ruines uit de Griekse tijd (200 BC). De laatste stop, voorlopig althans, aan de Middellandse Zee, was Antalya. Wij dachten dat dit een enorme toeristische plaats zou zijn, maar de stad heeft ook een hele mooie oude stad. Hier hebben we twee daagjes lekker rondgeslenterd en genoten van het stadsleven. Vooral de laatste avond was spectaculair, het was namelijk de dag voor de viering van het Islamitische Offerfeest. Stel je voor: de dag voor Sinterklaasavond, waarbij iedereen de laatste cadeautjes wil bemachtigen voor familie en vrienden. De winkelstraat was gevuld met duizenden mensen die aan het shoppen waren. Hopelijk is op de foto een beetje zichtbaar hoe het er aan toe ging….
De eerste dag van het Offerfeest hebben we doorgebracht in de bus richting het noordoosten. Na een tijdje rustig aan te hebben gedaan, was het vandaag tijd om de nodige kilometers af te leggen. Volgens de dame van de busmaatschappij was Aksaray zo’n 6 uur rijden met de bus; in werkelijkheid bleek dit 8 ½ uur te zijn. Maar goed, aan het einde van de dag waren we in Aksaray en hebben we overnacht in een simpel pensionnetje, gerund door een heel gezin. We werden hartelijk ontvangen en getrakteerd op Turkisch Delight (zoetigheid, lees: heeeeeeel zoetigheid) en met handen en voeten hebben we wat geprobeerd te communiceren met deze mensen. Het gehele stadje was uitgestorven, iedereen bleek met de familie feest aan het vieren te zijn. De eigenaar van het pension wist nog wel een plekje waar wij konden gaan eten…. Toen we daar aankwamen, viel onze mond open van verbazing: een 4****-shoppingmall waarbij de bovenste etage bestond uit allemaal eettentjes. Iedereen leek verbaasd om hier toeristen te zien, dat kwam hier zelden voor zo bleek wel. De dag erop zijn we in een patisserie een ontbijtje gaan nuttigen en hebben daar gezellig zitten kletsen met de eigenaar van deze tent. Hij had een tijd in Londen en Tilburg gewoond en sprak daardoor goed Engels. We werden getrakteerd op een lekker kopje thee en een lift naar de volgende bestemming!Een karavanserai, een oude overnachtingsplek op de zijderoute. Die dag bleken er, vanwege het Offerfeest, geen bussen te gaan en waren we afhankelijk van de vriendelijkheid van de lokale mensen. Nou, dat was geen probleem! Drie liften en twee uur laten waren we al op de plek van de volgende bestemming gearriveerd: Cappadocië.
Cappadocië is een gebied dat is ontstaan door vulkaanuitbarstingen miljoenen jaren geleden en het landschap heeft in de periode daarna allemaal grappige en vreemde vormen aangenomen: kloven, valleien en rotsen in verschillende vormen en vruchtbare grond. Voeg hieraan een beetje mensheid toe, die de afgelopen periode verschillende huizen, kerkjes en moskeeën hebben uitgehakt in de zachtere gesteentes en je hebt een gebied waar je je dagen kunt vermaken. We hebben dan ook rustig de tijd genomen en hebben hier 6 dagen vertoefd. Samen met twee Italianen, Alfredo en Nadia, nog een dagje een auto gehuurd en verder veel gewandeld, geklauterd en afgedaald in grotten in de omgeving. We zijn zelfs, samen met een gids, twee uur lang onder de grond geweest in een gangenstelsel dat vroeger diende als stad. Wanneer mensen in nood waren, verlieten zij hun huizen boven de grond en konden maanden overleven in hun Ondergrondse Stad. Er waren keukens, woonverblijven, slaapkamers, ruimtes voor het vee, kerkjes en opslagruimtes voor voedsel en water. Geweldig om hier, in het pikkedonker, alleen met een zaklamp en een gids, doorheen te lopen, klimmen en kruipen. Vooral Anne heeft haar angsten overwonnen (moest nog wel een uurtje bijkomen toen we weer boven de grond kwamen ;)).
Na dit Cappadocië- avontuur hebben we weer een flinke afstand afgelegd per nachtbus richting de grens tussen Turkije en Syrië. Helaas begaf de accu van de bus het en hebben we midden in de nacht 3 uur in een ijskoude bus gezeten. De thermometer buiten gaf -10 graden aan. Maar als Hollandse Ijskonijnen zijn we natuurlijk wel wat gewend ;).
We zitten nu in een pittoreske stadje, gelegen midden tussen de heuvels en bergen. Voor mensen die willen Googelen, het stadje heet Mardin. De komende dagen zijn we van plan om aan de grens te blijven en te kijken of we de oversteek kunnen maken door Syrië. We zitten momenteel in het gebied dat de bakermat is van onze beschaving. Hier, tussen de rivieren de Tigris en de Eufraat, is het ooit allemaal begonnen met de evolutie van de verschillende volkeren, culturen en religies; wel speciaal om je dat zo te realiseren.
Dit was het weer even voor nu. We gaan zo een taartje eten om de laatste dag van Anne’s 28e levensjaar te vieren. En morgen nemen we er nog maar eentje ;)
Liefs en tot hoors,
Anne en Rob
Het is alweer een tijdje geleden dat we een berichtje hebben gepost. We zijn dan ook heel erg druk geweest met heerlijk vakantie vieren. De vorige keer zijn we geëindigd bij George’s House, waar we 3 dagen lang hebben gewandeld langs de Middellandse Zee en ons hebben laten verwennen met lekker eten. En met dat lekkere eten zijn we de afgelopen twee weken gewoon doorgegaan; wat is de Turkse keuken lekker! Overal kun je natuurlijk de verschillende soorten Kebab vinden, maar daarnaast hebben ze nog duizenden andere lekkere gerechten, variërend van gevulde aubergines tot Turkse Pizza’s (Pides).
Nadat we zijn vertrokken vanuit George’s House, hebben we nog een weekje aan de Middellandse Zee vertoefd. We zijn voor een paar dagen neergestreken in Ka, een leuk havenstadje waar je heerlijk kunt slenteren en de zonsondergang kunt bekijken met een glaasje bier of lokale Raki. Van hieruit zijn we een dag weggeweest met een boot op het water en hebben we de kustlijn gevolgd en nog lekker kunnen zwemmen. Schitterende kustlijn, met verschillende eilandjes in het water en ruines uit de Griekse tijd (200 BC). De laatste stop, voorlopig althans, aan de Middellandse Zee, was Antalya. Wij dachten dat dit een enorme toeristische plaats zou zijn, maar de stad heeft ook een hele mooie oude stad. Hier hebben we twee daagjes lekker rondgeslenterd en genoten van het stadsleven. Vooral de laatste avond was spectaculair, het was namelijk de dag voor de viering van het Islamitische Offerfeest. Stel je voor: de dag voor Sinterklaasavond, waarbij iedereen de laatste cadeautjes wil bemachtigen voor familie en vrienden. De winkelstraat was gevuld met duizenden mensen die aan het shoppen waren. Hopelijk is op de foto een beetje zichtbaar hoe het er aan toe ging….
De eerste dag van het Offerfeest hebben we doorgebracht in de bus richting het noordoosten. Na een tijdje rustig aan te hebben gedaan, was het vandaag tijd om de nodige kilometers af te leggen. Volgens de dame van de busmaatschappij was Aksaray zo’n 6 uur rijden met de bus; in werkelijkheid bleek dit 8 ½ uur te zijn. Maar goed, aan het einde van de dag waren we in Aksaray en hebben we overnacht in een simpel pensionnetje, gerund door een heel gezin. We werden hartelijk ontvangen en getrakteerd op Turkisch Delight (zoetigheid, lees: heeeeeeel zoetigheid) en met handen en voeten hebben we wat geprobeerd te communiceren met deze mensen. Het gehele stadje was uitgestorven, iedereen bleek met de familie feest aan het vieren te zijn. De eigenaar van het pension wist nog wel een plekje waar wij konden gaan eten…. Toen we daar aankwamen, viel onze mond open van verbazing: een 4****-shoppingmall waarbij de bovenste etage bestond uit allemaal eettentjes. Iedereen leek verbaasd om hier toeristen te zien, dat kwam hier zelden voor zo bleek wel. De dag erop zijn we in een patisserie een ontbijtje gaan nuttigen en hebben daar gezellig zitten kletsen met de eigenaar van deze tent. Hij had een tijd in Londen en Tilburg gewoond en sprak daardoor goed Engels. We werden getrakteerd op een lekker kopje thee en een lift naar de volgende bestemming!Een karavanserai, een oude overnachtingsplek op de zijderoute. Die dag bleken er, vanwege het Offerfeest, geen bussen te gaan en waren we afhankelijk van de vriendelijkheid van de lokale mensen. Nou, dat was geen probleem! Drie liften en twee uur laten waren we al op de plek van de volgende bestemming gearriveerd: Cappadocië.
Cappadocië is een gebied dat is ontstaan door vulkaanuitbarstingen miljoenen jaren geleden en het landschap heeft in de periode daarna allemaal grappige en vreemde vormen aangenomen: kloven, valleien en rotsen in verschillende vormen en vruchtbare grond. Voeg hieraan een beetje mensheid toe, die de afgelopen periode verschillende huizen, kerkjes en moskeeën hebben uitgehakt in de zachtere gesteentes en je hebt een gebied waar je je dagen kunt vermaken. We hebben dan ook rustig de tijd genomen en hebben hier 6 dagen vertoefd. Samen met twee Italianen, Alfredo en Nadia, nog een dagje een auto gehuurd en verder veel gewandeld, geklauterd en afgedaald in grotten in de omgeving. We zijn zelfs, samen met een gids, twee uur lang onder de grond geweest in een gangenstelsel dat vroeger diende als stad. Wanneer mensen in nood waren, verlieten zij hun huizen boven de grond en konden maanden overleven in hun Ondergrondse Stad. Er waren keukens, woonverblijven, slaapkamers, ruimtes voor het vee, kerkjes en opslagruimtes voor voedsel en water. Geweldig om hier, in het pikkedonker, alleen met een zaklamp en een gids, doorheen te lopen, klimmen en kruipen. Vooral Anne heeft haar angsten overwonnen (moest nog wel een uurtje bijkomen toen we weer boven de grond kwamen ;)).
Na dit Cappadocië- avontuur hebben we weer een flinke afstand afgelegd per nachtbus richting de grens tussen Turkije en Syrië. Helaas begaf de accu van de bus het en hebben we midden in de nacht 3 uur in een ijskoude bus gezeten. De thermometer buiten gaf -10 graden aan. Maar als Hollandse Ijskonijnen zijn we natuurlijk wel wat gewend ;).
We zitten nu in een pittoreske stadje, gelegen midden tussen de heuvels en bergen. Voor mensen die willen Googelen, het stadje heet Mardin. De komende dagen zijn we van plan om aan de grens te blijven en te kijken of we de oversteek kunnen maken door Syrië. We zitten momenteel in het gebied dat de bakermat is van onze beschaving. Hier, tussen de rivieren de Tigris en de Eufraat, is het ooit allemaal begonnen met de evolutie van de verschillende volkeren, culturen en religies; wel speciaal om je dat zo te realiseren.
Dit was het weer even voor nu. We gaan zo een taartje eten om de laatste dag van Anne’s 28e levensjaar te vieren. En morgen nemen we er nog maar eentje ;)
Liefs en tot hoors,
Anne en Rob
-
15 November 2011 - 09:58
Wouter:
Klinkt allemaal ontzettend gaaf Anne en Rob. Lijkt me helemaal top daarginds. Veel plezier nog. Ik mis jullie.
-xxx- Wouter -
15 November 2011 - 10:10
Frits, Els En Hilke:
Hoi Anne en Rob,
Leuk dat wij zo op de hoogte blijven van jullie avonturen. Geniet er maar lekker van.
Alvast gefeliciteerd met jullie verjaardag. Wij zullen er hier eentje op drinken.
Groetjes vanuit Lierop. -
15 November 2011 - 11:51
Marja:
Hoi Rob en Anne,
nog maar kort onderweg en nu alweer zulke gave avonturen! Ben wel jaloers op jullie, maar gelukkig kan ik met jullie verhalen alles een beetje mee beleven ;) Succes met de oversteek door Syrie! En Anne alvast een hele fijne verjaardag morgen!
Groetjes Marja -
15 November 2011 - 12:21
Marloes En Joost:
Mooie fotos!!
En Anne, fijne verjaardag toegewenst op een mooie bijzondere plek :) -
15 November 2011 - 13:33
Rianne:
Hallo Anne en Rob,
Wat een mooie verhalen! Anne, van harte gefeliciteerd! Ik ben benieuwd naar het volgende verhaal.
Groetjes Rianne en Jogchum -
15 November 2011 - 15:15
Oma Van Lieshout:
Hoi Anne en Rob
Ik lees jullie verhalen ook altijd. Krijg ze altijd netjes door van jullie mam. Leuk en interessant om te lezen. Wat maken jullie toch veel mee. Dat is voor mij een stuk minder. Ben wel mijn voortuintje kwijt. Vitalis heeft daar een heg geplaats en gras ingezaaid. Wel aardig, maar toch jammer van mijn mooie tuin! Verder gaat 't prima met mij". Jullie allebei proficiat met jullie verjaardagen. Hou 't cadeautje maar tegoed. Misschien dat sinterklaas wel wat in jullie schoentjes doet... Een goede reis verder en tot horens.
x van oma
-
15 November 2011 - 15:58
Twan En Jolanda:
Hey Anne en Rob
Wat leuk om elke keer jullie verhalen te lezen.
En de mooie foto's te bekijken.
Hoop dat jullie er lekker van genieten
en nog een fijne verjaardag
Groetjes Twan Jolanda Nicky en Kay -
15 November 2011 - 23:15
Piet,Anny,John En Ma:
Ha die Anne en Rob fijn dat jullie het goed maken en geniet ervan.Maar eerst moeten we lang zal ze leven zingen op je 29ste verjaardag,Proost pak er ene van ons, het gaat jullie goed fam v. Lieshout uit Lierop -
16 November 2011 - 09:11
Eugénie:
Van harte gefeliciteerd met je verjaardag!!! Geniet samen van al het moois wat je tegenkomt!!! -
16 November 2011 - 09:41
Claire:
Hoi!!
Klinkt weer heerlijk...
Anne van harte gefeliciteerd met je verjaardag!!! 29 doet nog geen pijn he?
Hele fijne dag!!!
Liefs -
16 November 2011 - 10:39
Niels W.:
Ha Rob en Anne,
Wederom mooie verhalen én mooie foto's!
Anne gefeliciteerd met je 29e verjaardag. Maak er een mooie dag van daar en geniet nog van jullie reis! -
16 November 2011 - 14:10
Albert En Hanny:
Ha Anne en rob, wat maken jullie toch een geweldige reis. Anne van harte gefeliciteerd met je 29e verjaardag. Een hele gezellige dag gewenst. Wij wensen jullie nog een hele voorspoedige reis. Groetjes uit een koud Asten. -
16 November 2011 - 17:26
Niels En Lenka:
Hoi Rob en Anne,
Klinkt goed, we zijn jaloers;-) Hier is het vooral koud, haha.
Anne, van harte gefeliciteerd met je 29e verjaardag!
En Rob, ook alvast een hele fijne verjaardag gewenst!
Veel plezier nog!
groetjes Niels en xxx Lenka -
16 November 2011 - 18:25
Tineke:
Weer mooi om te lezen hoe jullie genieten.
Cappadocië lijkt me heel bijzonder.
Van harte gefeliciteerd met jullie
verjaardagen.
Veel reisplezier verder en ik hoop dat ook Syrië voorspoedig verloopt.
Groetjes -
16 November 2011 - 18:35
Jan,Margareth+rest:
Heerlijk, heerlijk, wat een feest, Proficiat, nog maals, maar nu via de mail. Als je jullie verslag leest lijkt het wel elke dag een verjaardag!!! Wat een reisverslag, en wat leer je zo veel van de wereld te kennen en zien. Dit zeker als echtpaar v.d. Hoven. Samen lekker verjaardag vieren, lekker taart eten, champagne drinken. Iets wat je jullie nooit meer afpakt. Een geweldig reisverslag, een geweldige uitdaging. Ieder blijft zo op de hoogte. Lang zullen ze leven lang zullen ze leven in de gloria. Bij deze dag sta ik even stil omdat ik met heel mijn hart het beste voor jullie wil. xxxx Marjan Bart Tessa, Koert Suze Ruud -
16 November 2011 - 19:06
Esther:
Hey Rob en Anne,
Klinkt weer erg leuk allemaal!
Anne, van harte gefeliciteerd met je 29ste verjaardag!
Groetjes, Esther -
16 November 2011 - 19:14
Kim En Isa:
Anne , hiep hiep hoera
Van harte gefeliciflapstaart en nog een hele fijne dag en dagen
groetjes frans jolanda
kim en isa
anne ik mag zaterdag naar de brabantse kampioenschappen van majorette
groetjes Kim -
18 November 2011 - 07:56
Lenneke:
Anne, nog steeds gefeliciteerd met je verjaardag!! xx -
18 November 2011 - 08:56
John En Jet:
Rob en ook Anne proficiat met jullie verjaardagen.
Wat een gigantische ervaringen doen jullie weer op. Door jullie enthousiaste verhalen laten jullie ons ook nog mee genieten. Geweldig.
Houdoe! -
18 November 2011 - 12:48
Francis:
Hallo Rob en Anne,
Zojuist jullie verhalen van de afgelopen weken(maanden alweer bijna) gelezen. En als ik dit zo lees denk ik dat er nog heel veel spannende verhalen gaan komen. Superleuk.
Maar de aanleiding om op de site te gaan is de verjaardag van Rob.
Van harte proficiat Rob en nog vele jaren . Ook Anne nog gefeliciteerd . Zo als dit keer zul je waarschijnlijk niet zo heel vaak je verjaardag meer gaan vieren.
Alhoewel.........je weet maar nooit met jullie.
Doe voorzichtig daar in/bij dat Syrie en ik verheug me alweer op het volgende nieuws.
Lieve groet uit St.Agatha(voor de duidelijkheid) Francis en Jan
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
