“Do you want to drink the Cay?”
Door: Rob en Anne
Blijf op de hoogte en volg Rob en Anne
12 December 2011 | Jordanië, Akaba
Ahlan wa Sahlan,
De titel van dit verhaal weerspiegelt de gastvrijheid van de inwoners van Jordanië. Nog nooit hebben we in twee weken tijd zoveel thee gedronken als afgelopen periode. Heerlijk dat mensen hier ruim de tijd nemen voor een lekker zoet bakkie en dit graag delen met toeristen die in hun land op bezoek komen. In hotels, winkels, bedoeïnententen, musea, bakkerijen, restaurants en zelfs op straat…. overal wordt thee geschonken en zijn mensen nieuwsgierig naar ons verhaal en de Nederlandse cultuur. Na de toch wel stressvolle week in Syrië was het heerlijk om deze gastvrijheid en ontspannen sfeer in dit koninkrijk te ervaren. De eerste paar dagen hebben we een autootje gehuurd en hebben we een mooie ronde gemaakt vanuit Amman (de hoofdstad). We hebben enorm cultureel gedaan en veel geleerd over verschillende godsdiensten. In het huidige Jordanië hebben zich verschillende verhalen afgespeeld uit het Oude Testament, de Bijbel en uit de Qur’an. Het is dan ook een belangrijke plaats voor gelovige Joden, Christenen en Moslims en dat merk je aan de sfeer in sommige gebieden. Voeg hieraan toe wat overblijfselen uit de Romeinse tijd en schitterende paleizen in de woestijn en je hebt een geweldig vakantieland. Het was ook heerlijk om even 4 dagen de vrijheid te hebben van een huurauto. Anne voelde zich zelfs zo vrij dat zo ons richting Israel stuurde in het donker. We moesten stoppen bij een militaire barricade en vroegen daar de weg: “Is that Umm Qais (de plaats waar we wilden gaan overnachten)?” Het overtuigende maar vriendelijke antwoord van de militairen was: “No, that’s Israel!” Toch maar even omgedraaid en onze weg in tegenovergestelde richting vervolgd…..
In het dichtstbijzijnde dorpje maar even de weg gevraagd en uiteindelijk via vijf militaire checkpoints Umm Qais toch nog bereikt. Vanuit dit hooggelegen plaatsje hadden we een uitzicht over Jordanië, Israel en Syrië. En ondanks dat de politieke relatie tussen de eerste twee genoemde landen al jaren goed en stabiel is, word je toch vanuit alle kanten in de gaten gehouden. Terwijl wij het Meer van Galilea in het vizier van onze verrekijker hadden, werden wij via een verrekijker gespot door Jordanese militairen. Een vriendelijk zwaai was echter hun reactie toen ze zagen dat we toeristen waren en verder geen intenties hadden om de relatie tussen de twee landen te verstoren. Maar hieruit blijkt wel dat de grensovergangen toch anders worden bewaakt dat bij ons in Nederland. Gelukkig zijn de militairen hier net zo vriendelijk als de rest van de inwoners en bij elk checkpoint kregen we een hartelijk ‘welcome to Jordan’ te horen. Vanuit Umm Qais zijn we langs de grens met Israel zuidwaarts gereden en uiteindelijk aangekomen bij de Dode Zee. We hadden daar ons privé- strandje en ondertussen werd de auto in de gaten gehouden door 3 militairen en een tank…. We hebben dus rustig een boekje kunnen lezen terwijl we aan het drijven waren. Je weet wel dat het water zo zout is dat je blijft drijven, maar om dat zelf te ervaren is toch wel heel speciaal. We kunnen het wel proberen uit te leggen, maar we raden iedereen aan om dit zelf te gaan proberen….
Vanuit de Dode Zee zijn we, via de woestijn, langzaamaan terug gereden naar Amman waar we de huurauto weer moesten afleveren. Tijdens deze laatste dag hebben we nog enthousiast gezelschap gekregen van een vrouw uit Maleisië die we in ons hotel hadden ontmoet en die een dagje met ons is meegelift. Nadat we de auto weer veilig hadden teruggebracht (en natuurlijk een kop thee hadden gedronken) zijn we per bus naar Petra vertrokken om daar een kleine week te blijven. We hadden een erg leuk hotelletje en in Petra is genoeg te doen om je bezig te houden voor een week. We hebben dan ook heel veel gewandeld en ons vergaapt aan de schoonheid van een van de 7 Wereldwonderen. Voor diegenen die nog nooit een glimp hebben opgevangen van deze graftombes, adviseren wij te kijken naar Indiana Jones, the last crusade. We hebben ook een aantal foto’s toegevoegd om jullie een beetje te kunnen laten meegenieten van deze gigantische meesterwerken. Tijdens ons verblijf in Petra hebben we ook heel veel reizigers ontmoet, echt leuk om alle verhalen van iedereen te horen (van pelgrims uit Frankrijk die lopend naar Jeruzalem gaan en reizigers die al een jaar over de hele wereld rondreizen tot mensen die helaas maar een weekje vrij hebben van hun werk en alleen een bliksembezoek naar Jordanie hebben gepland). We hebben daar ook Matthew en Rebekah ontmoet, waar we de afgelopen dagen mee zijn opgetrokken. In Petra zijn we samen uit eten gegaan en dat eindigde in een lokale sweet shop waar vooral Rebekah en Anne als filmsterren werden behandeld. Iedereen wilde met hen op de foto en de hele buurt kwam binnen om ook snel een foto te maken…. Ondertussen kregen we nog extra taartjes van de eigenaar (terwijl we al zo vol zaten…) en werd de thee ergens van een andere winkel gehaald voor ons. Uiteindelijk moesten we nog naar het hotel terughaasten, omdat de deur ’s nachts dicht zou gaan. Het was zo gezellig dat we de afgelopen 4 dagen samen met Rebekah en Matthew hebben doorgebracht. We zijn samen naar Wadi Rum gegaan, een bergachtig woestijnlandschap, waar we in een Bedoeïenentent hebben geslapen midden in de woestijn. Bedoeïenen zijn de oorspronkelijke inwoners van dit gebied die al duizenden jaren in de woestijn leven en daar hun kuddes geiten en dromedarissen hoeden. We hebben op hun traditionele manier gegeten en ’s avonds geluisterd naar live- muziek in een grote tent bij een kampvuur. Erg leuk om op deze manier een beetje te ervaren hoe deze mensen al jarendag leven in een uitdagend klimaat. Want tijdens ons bezoek was het overdag heerlijk weer (graadje of 20 en strakblauwe lucht), maar ’s nachts was het onder het vriespunt. In de zomermaanden kan de temperatuur in dit gebied oplopen tot boven de 50 graden Celsius. Deze bedoeïenen hebben enorm veel respect voor de natuur (wat even tot een wat ongemakkelijke situatie kwam toen wij iets te veel hout hadden gesprokkeld voor het kampvuur en zij echt niet begrepen waarom wij hout wilden verspillen). We kunnen alleen maar veel respect hebben voor hun manier van leven.
Gisteren zijn we aangekomen op een vierlandenpunt: we zitten in het uiterste zuiden van Jordanië en hebben van hieruit uitzicht op Israel (Eilat), Egypte en Saudi-Arabië. Binnen een paar uur tijd hebben we de droge woestijn achter ons gelaten en gisteravond zaten we met de voetjes in het water van de Rode Zee. We hebben nog een laatste maaltijd genuttigd met Matthew en Rebekah voordat zij weer met de bus terug zijn gegaan naar Amman. Zij vliegen vandaag naar Engeland om daar kerst te vieren met de familie van Rebekah voordat ze na bijna een jaar weer terugvliegen naar hun huis in Australie. Wel raar om hier, zittend in de zon, te bedenken dat ook daar bij jullie in Nederland de kerst dichterbij begint te komen. Wij gaan de komende dagen eens rustig bekijken wat wij met kerst gaan doen dit jaar. Vandaag gaan we nog genieten van Aqaba en vanavond verlaten we de Aziatische bodem (insh’allah….). Afrika, here we come!
Hopelijk gaat bij jullie allemaal ook alles goed? Wij vinden het in ieder geval leuk om jullie reacties te lezen op de website en zo toch een beetje op de hoogte te blijven van de dingen in Nederland. Veel plezier met de voorbereidingen voor de kerst…..
Anne en Rob
De titel van dit verhaal weerspiegelt de gastvrijheid van de inwoners van Jordanië. Nog nooit hebben we in twee weken tijd zoveel thee gedronken als afgelopen periode. Heerlijk dat mensen hier ruim de tijd nemen voor een lekker zoet bakkie en dit graag delen met toeristen die in hun land op bezoek komen. In hotels, winkels, bedoeïnententen, musea, bakkerijen, restaurants en zelfs op straat…. overal wordt thee geschonken en zijn mensen nieuwsgierig naar ons verhaal en de Nederlandse cultuur. Na de toch wel stressvolle week in Syrië was het heerlijk om deze gastvrijheid en ontspannen sfeer in dit koninkrijk te ervaren. De eerste paar dagen hebben we een autootje gehuurd en hebben we een mooie ronde gemaakt vanuit Amman (de hoofdstad). We hebben enorm cultureel gedaan en veel geleerd over verschillende godsdiensten. In het huidige Jordanië hebben zich verschillende verhalen afgespeeld uit het Oude Testament, de Bijbel en uit de Qur’an. Het is dan ook een belangrijke plaats voor gelovige Joden, Christenen en Moslims en dat merk je aan de sfeer in sommige gebieden. Voeg hieraan toe wat overblijfselen uit de Romeinse tijd en schitterende paleizen in de woestijn en je hebt een geweldig vakantieland. Het was ook heerlijk om even 4 dagen de vrijheid te hebben van een huurauto. Anne voelde zich zelfs zo vrij dat zo ons richting Israel stuurde in het donker. We moesten stoppen bij een militaire barricade en vroegen daar de weg: “Is that Umm Qais (de plaats waar we wilden gaan overnachten)?” Het overtuigende maar vriendelijke antwoord van de militairen was: “No, that’s Israel!” Toch maar even omgedraaid en onze weg in tegenovergestelde richting vervolgd…..
In het dichtstbijzijnde dorpje maar even de weg gevraagd en uiteindelijk via vijf militaire checkpoints Umm Qais toch nog bereikt. Vanuit dit hooggelegen plaatsje hadden we een uitzicht over Jordanië, Israel en Syrië. En ondanks dat de politieke relatie tussen de eerste twee genoemde landen al jaren goed en stabiel is, word je toch vanuit alle kanten in de gaten gehouden. Terwijl wij het Meer van Galilea in het vizier van onze verrekijker hadden, werden wij via een verrekijker gespot door Jordanese militairen. Een vriendelijk zwaai was echter hun reactie toen ze zagen dat we toeristen waren en verder geen intenties hadden om de relatie tussen de twee landen te verstoren. Maar hieruit blijkt wel dat de grensovergangen toch anders worden bewaakt dat bij ons in Nederland. Gelukkig zijn de militairen hier net zo vriendelijk als de rest van de inwoners en bij elk checkpoint kregen we een hartelijk ‘welcome to Jordan’ te horen. Vanuit Umm Qais zijn we langs de grens met Israel zuidwaarts gereden en uiteindelijk aangekomen bij de Dode Zee. We hadden daar ons privé- strandje en ondertussen werd de auto in de gaten gehouden door 3 militairen en een tank…. We hebben dus rustig een boekje kunnen lezen terwijl we aan het drijven waren. Je weet wel dat het water zo zout is dat je blijft drijven, maar om dat zelf te ervaren is toch wel heel speciaal. We kunnen het wel proberen uit te leggen, maar we raden iedereen aan om dit zelf te gaan proberen….
Vanuit de Dode Zee zijn we, via de woestijn, langzaamaan terug gereden naar Amman waar we de huurauto weer moesten afleveren. Tijdens deze laatste dag hebben we nog enthousiast gezelschap gekregen van een vrouw uit Maleisië die we in ons hotel hadden ontmoet en die een dagje met ons is meegelift. Nadat we de auto weer veilig hadden teruggebracht (en natuurlijk een kop thee hadden gedronken) zijn we per bus naar Petra vertrokken om daar een kleine week te blijven. We hadden een erg leuk hotelletje en in Petra is genoeg te doen om je bezig te houden voor een week. We hebben dan ook heel veel gewandeld en ons vergaapt aan de schoonheid van een van de 7 Wereldwonderen. Voor diegenen die nog nooit een glimp hebben opgevangen van deze graftombes, adviseren wij te kijken naar Indiana Jones, the last crusade. We hebben ook een aantal foto’s toegevoegd om jullie een beetje te kunnen laten meegenieten van deze gigantische meesterwerken. Tijdens ons verblijf in Petra hebben we ook heel veel reizigers ontmoet, echt leuk om alle verhalen van iedereen te horen (van pelgrims uit Frankrijk die lopend naar Jeruzalem gaan en reizigers die al een jaar over de hele wereld rondreizen tot mensen die helaas maar een weekje vrij hebben van hun werk en alleen een bliksembezoek naar Jordanie hebben gepland). We hebben daar ook Matthew en Rebekah ontmoet, waar we de afgelopen dagen mee zijn opgetrokken. In Petra zijn we samen uit eten gegaan en dat eindigde in een lokale sweet shop waar vooral Rebekah en Anne als filmsterren werden behandeld. Iedereen wilde met hen op de foto en de hele buurt kwam binnen om ook snel een foto te maken…. Ondertussen kregen we nog extra taartjes van de eigenaar (terwijl we al zo vol zaten…) en werd de thee ergens van een andere winkel gehaald voor ons. Uiteindelijk moesten we nog naar het hotel terughaasten, omdat de deur ’s nachts dicht zou gaan. Het was zo gezellig dat we de afgelopen 4 dagen samen met Rebekah en Matthew hebben doorgebracht. We zijn samen naar Wadi Rum gegaan, een bergachtig woestijnlandschap, waar we in een Bedoeïenentent hebben geslapen midden in de woestijn. Bedoeïenen zijn de oorspronkelijke inwoners van dit gebied die al duizenden jaren in de woestijn leven en daar hun kuddes geiten en dromedarissen hoeden. We hebben op hun traditionele manier gegeten en ’s avonds geluisterd naar live- muziek in een grote tent bij een kampvuur. Erg leuk om op deze manier een beetje te ervaren hoe deze mensen al jarendag leven in een uitdagend klimaat. Want tijdens ons bezoek was het overdag heerlijk weer (graadje of 20 en strakblauwe lucht), maar ’s nachts was het onder het vriespunt. In de zomermaanden kan de temperatuur in dit gebied oplopen tot boven de 50 graden Celsius. Deze bedoeïenen hebben enorm veel respect voor de natuur (wat even tot een wat ongemakkelijke situatie kwam toen wij iets te veel hout hadden gesprokkeld voor het kampvuur en zij echt niet begrepen waarom wij hout wilden verspillen). We kunnen alleen maar veel respect hebben voor hun manier van leven.
Gisteren zijn we aangekomen op een vierlandenpunt: we zitten in het uiterste zuiden van Jordanië en hebben van hieruit uitzicht op Israel (Eilat), Egypte en Saudi-Arabië. Binnen een paar uur tijd hebben we de droge woestijn achter ons gelaten en gisteravond zaten we met de voetjes in het water van de Rode Zee. We hebben nog een laatste maaltijd genuttigd met Matthew en Rebekah voordat zij weer met de bus terug zijn gegaan naar Amman. Zij vliegen vandaag naar Engeland om daar kerst te vieren met de familie van Rebekah voordat ze na bijna een jaar weer terugvliegen naar hun huis in Australie. Wel raar om hier, zittend in de zon, te bedenken dat ook daar bij jullie in Nederland de kerst dichterbij begint te komen. Wij gaan de komende dagen eens rustig bekijken wat wij met kerst gaan doen dit jaar. Vandaag gaan we nog genieten van Aqaba en vanavond verlaten we de Aziatische bodem (insh’allah….). Afrika, here we come!
Hopelijk gaat bij jullie allemaal ook alles goed? Wij vinden het in ieder geval leuk om jullie reacties te lezen op de website en zo toch een beetje op de hoogte te blijven van de dingen in Nederland. Veel plezier met de voorbereidingen voor de kerst…..
Anne en Rob
-
12 December 2011 - 14:52
Claire:
Hi wereldreizigers!
Dit keer de eerste die van jullie reisverhaal heeft mogen genieten!
Op maandag moet er gewerkt worden, maar beetje afleiding kan geen kwaad. Terwijl jullie lekker drijven in de dode zee, doen wij dat, bij gebrek aan beter, in de sauna :-)! Gisteren de kerstboom gezet, heerlijke maand!! Maar ook wel erg de neiging om mijn koffers te pakken en naar Jordanië te gaan na die mooie verhalen van jullie. Rest maar maar 1 ding om te zeggen: GENIET!!!!
xxx -
12 December 2011 - 15:09
Laura:
Anne, je wordt nog een ware theeleut zo te lezen! Weer leuk de foto's te zien en de verhalen te mogen lezen. Hier nog steeds erg verliefd en dan is december geen vervelende maand ;-) -
12 December 2011 - 15:11
Carel En Nel:
We hebben weer genoten van jullie verhaal, foto's en zelfs filmpje. Fantastisch zoals jullie het kunnen verwoorden. Kunnen dan een beetje door jullie ogen meekijken....Hierdoor komt Jordanie zeker op ons verlanglijstje terecht.
Voor vanavond goede oversteek gewenst naar Egypte.
Liefsxxx
p.s. misschien is een TomTom soms toch handiger dan een AnneAnne... -
12 December 2011 - 19:43
Dina Van Doesburg:
Indrukwekkend!
-
12 December 2011 - 20:01
Mirjam:
Hey Rob en Anne,
Heb net even een speed-update gedaan van jullie reisverhalen. Jullie maken weer veel mee in een korte tijd zeg! Wel tof dat jullie op deze manier zoveel leren over de landen waar jullie door reizen door te liften en veel bij mensen thuis te komen. Hier alles goed. Bij Umoja Wetu nog alles onder controle. Jeroen en ik gaan in februari naar Kenia, begint al dichtbij te komen! Geniet nog daar in ieder geval en ik ga jullie blijven volgen.
x Mirjam
PS alsnog Happy Birthday(s)! -
12 December 2011 - 23:16
Jan,Margareth,kids:
Hoi,hoi, weer heel benieuwd naar jullie reisverslag gelezen. Je probeert je een voorstelling te maken van al die mooie verhalen in landen en plaatsen waar je alleen maar van kunt dromen. Soms denk ik spannend om zo de wereld te verkennen. !!!. Ik denk dat ik dat ook eens moet doen. Leuke reispartner, maar ja waar haal je de tijd vandaan. Moet toch nog geregeld werken. Geniet, geniet, geniet. Tot volgende keer and happy christmas and a good new year. Onkel en tante Marjan,koert,ruud,bart TESSA -
13 December 2011 - 07:08
Jan & Vera:
Weer een mooi verhaal, van de ene theecultuur in de andere ;-)
Leuk dat jullie met wat mensen zijn opgetrokken, het ontmoeten van veel open-minded mensen (locals en andere reizigers) is toch wel het allermooiste van reizen.
Veel plezier met de oversteek naar Afrika!
Liefs, J&V -
13 December 2011 - 21:03
Niels W:
Wauw, wat een verhalen weer. En toffe foto's hoor! Begin nu toch écht jaloers te worden haha ;-) Hier hebben we inmiddels een echte Hollandse herfst met veel wind en regen, van sneeuw nog geen spoor te bekennen overigens.
Veel plezier nog daar en doe voorzichtig met al die militairen! Ciao! -
14 December 2011 - 09:49
René:
Dag Rob&Anne,
mooi om je avonturen te lezen. En Rob in de Dode Zee......terwijl een fragment van de Dode-Zee rol (2.000 jaar oud) hier in de Nieuwe Kerk in Amsterdam ligt tentoongesteld.
groet en alvast "habari ya mwaka mpya"
René -
23 December 2011 - 17:50
Ome Ad En Tante Ria:
Hoi Anne en Rob.
Wij wensen jullie fijne feestdagen en een gezellige jaarwisseling.
Verder nog een goede reis en GENIET!!!
-
28 December 2011 - 18:04
Willeke:
Hoi Anne en Rob,
Wat een aaneenschakeling van mooie en heerlijk relaxte gebeurtenissen maken jullie mee zeg. Op mij komt het over als één grote supervakantie. Leuk om jullie verhalen te lezen! Ik ben benieuwd wat jullie aan het einde van deze reis nu het meest bijzonder hebben gevonden. Maar het einde is natuurlijk nog niet in zicht. Bij deze een goed uiteinde gewenst van 2011 en een fantastisch nieuwjaar. Geniet van wat nog komen gaat!
groet Willeke -
02 Januari 2012 - 20:29
Ton En Rien:
Hoi Rob en Anne,
Wij wensen jullie een fijn en avontuurlijk 2012 toe.
Grt
Tante Ton en ome Rien. -
04 Januari 2012 - 12:36
Marga Van Arkemeyde:
Allereerst een heel goed en spetterend 2012gewenst en veel reisplezier.
Ik hoop dat jullie een mooie kerst hebben gehad. Wat een spannend/interressant verhaal. Goede temperatuur. Maar ja, wij mogen ook niet klagen met 10 graden (niet onder 0, hoor). De zon schijnt nu ook op mijn werkplekje.Ik ben een groot fan van Indiana Jones, dus weet wat je bedoeld. Nou, Rob en Anne veel plezier verder en ik volg jullie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
